به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، اثری با شش شخصیت اصلی، سربازان مرزبانی‌ که هرکدام با لهجه‌ای متفاوت و فرهنگی خاص روی صحنه می‌آیند؛ جوانانی که دغدغه‌هایشان گاه خنده‌دار است و گاه تلخ و دردناک.

قصه در نقطه صفر مرزی شکل می‌گیرد؛ جایی که این سربازان با همه تفاوت‌های زبانی و شخصیتی‌شان ناچارند شانه‌به‌شانه زندگی کنند.

همین تفاوت‌هاست که لحظه‌های کمیک می‌آفریند: گپ‌های سربازی، سوءتفاهم‌های لهجه‌ای، دلتنگی‌ها و شوخی‌های گاه‌به‌گاه. اما درست در دل این خنده‌ها، سایه‌ای جدی حضور دارد؛ دشمنانی واقعی که مرز را ناامن می‌کنند و این شش سرباز جوان را وامی‌دارند در کنار شوخ‌طبعی، بار سنگین دفاع از وطن را نیز به دوش بکشند.

«ریگ چاه» با ظرافت نشان می‌دهد مرزبانی تنها یک وظیفه نظامی نیست؛ یک تجربه انسانی است. سربازانی از اقوام مختلف ایران، در سخت‌ترین موقعیت‌ها کنار هم می‌ایستند و طنز، همان چتری می‌شود که بر سرشان باز می‌شود تا تاب بیاورند.

نمایش از دل موقعیتی تلخ، طنزی انسانی می‌سازد؛ طنزی که تماشاگر را می‌خنداند و بلافاصله یادآوری می‌کند که پشت این خنده‌ها، حقیقتی آمیخته با رنج و خطر کمین کرده است.

تماشاگر با «ریگ چاه» به خط مرزی قدم می‌گذارد؛ جایی که سربازان نه‌فقط با بی‌خوابی و کمبودها، بلکه با قاچاقچیان و تروریست‌ها روبه‌رو هستند. رفت‌وآمد مداوم میان ترس و شوخی، نمایش را از یک اثر جنگی صرف جدا می‌کند.

طنز اینجا نه تزئین است و نه تفنن؛ بخشی از سازوکار بقا و همزیستی است. تفاوت لهجه‌ها و جهان‌بینی‌های سربازان، نخستین جرقه‌های خنده را می‌زنند و سوءتفاهم‌های زبانی و مقایسه دغدغه‌های جوانان ایرانی، بُعدی تازه به روایت می‌بخشد.

این خنده‌ها تنها در شوخی‌های سطحی خلاصه نمی‌شود. سربازان جوان در دل خطر با خاطره و مزاح زنده می‌مانند. طنز در «ریگ چاه» بیشتر یک شیوه روایت است؛ راهی برای تاب‌آوردن در برابر تلخی‌ها.

درست در لحظه‌ای که انتظار یک جدال سخت داریم، صحنه با یک پیچ غیرمنتظره به موقعیتی کمیک بدل می‌شود.

طنز نمایش از جنس لطیفه‌های سربازی نیست؛ طنزی موقعیت‌محور و انسانی است. «ریگ چاه» نشان می‌دهد خنده می‌تواند همان‌قدر جدی باشد که اسلحه.

وقتی سربازان در برابر قاچاقچی‌ها و تروریست‌ها قرار می‌گیرند، صحنه به‌جای خشونت مطلق، سرشار از تضاد می‌شود: طنز در جایی که کمترین انتظارش را داریم.

این اثر یک روایت جمعی است؛ حکایت هم‌زیستی اقوام مختلف ایرانی که از دل سخت‌ترین لحظه‌ها خنده می‌سازند. نمایش یادآور می‌شود طنز فقط برای سرگرمی نیست، بلکه مهم‌ترین سلاح زندگی و دوام است؛ ابزاری برای مقاومت، تحمل و ساختن لحظه‌های انسانی در میانه جدی‌ترین میدان‌ها.

«ریگ چاه» بیش از آنکه کمدی باشد، ترکیبی از خنده و اندیشه است. اثری که مرزبانان را نه‌فقط نگهبان خطوط جغرافیایی، بلکه حاملان روحیه‌ای جمعی نشان می‌دهد؛ روحیه‌ای که با شوخی و خنده زنده می‌ماند، حتی وقتی پای مرگ و زندگی در میان است.

این نمایش یادآور می‌شود که خنده و امنیت، هر دو نیاز حیاتی جامعه‌اند و صحنه تئاتر بهترین جایی است که می‌تواند این دو را در کنار هم بنشاند.